Po przeprowadzeniu badań w klinice bądź Online Pacjent ma ustawiany procesor przez naszych specjalistów. Stymulacja i program jest ustawiony automatycznie. Technik programuje w urządzeniu protokoły, które mają się zmieniać zdalnie każdego dnia bez ingerencji Pacjenta. Dzięki temu Pacjent może przyjechać do nas raz bądź w ogóle i mieć ustawioną terapię i jej przebieg na cały okres czasu trwania. Jest to innowacyjne podejście, które ułatwia Pacjentowi skupienie się na diecie i aktywności fizycznej, którą trzeba utrzymywać podczas terapii. Stymulacja dopasowywana jest do progu słyszenia Pacjenta w zakresie nagłego ubytku słuchu i jest zbudowana na podstawie trzech wymiarów (3D stimulation). Stymulacja zmienia się w czasie w częstotliwości i w natężeniu, co powoduje, że każda komórka i jej synapsa otrzymuje odpowiedni poziom adaptacji bez pominięcia struktury natężeniowej. Jak zbudowane jest urządzenie i czy korzystanie z niego jest proste? Mamy dwa modele urządzeń stymulacyjnych. Jedno służy do obsługi większej ilości protokołów, drugie do mniejszej. Oba urządzenia są małe i proste w użyciu. Modulator ARC 3 to podstawowe urządzenie, w które wgrywamy program stymulacyjny posiada przycisk włącz/ wyłącz, kontrolę głośności prawego i lewego kanału, port USB do ładowania i słuchania z słuchawek CIC, możliwość komputerowego programowania. Z kolei ARC 3.1 to urządzenia o podobnej wielkości jednak potrafi przenieść i obsługiwać większą ilość protokołów stymulacyjnych. Ma wbudowaną kontrolę głośności dla prawego i lewego kanału, podobne zasilanie i zdalnie zmieniające się ustawienia. Na konsultacji w klinice bądź online po otrzymaniu urządzenia otrzymują Państwo wszystkie niezbędne informacje instrukcja jest dołączona do urządzenia.

Z naszą terapią jest podobnie jak z wykonywaniem ćwiczeń fizycznych- najefektywniejsze powtórzenia są tymi ostatnimi, ale żeby były efektywne trzeba wykonać te pierwsze powtórzenia. Tak samo działa efektywność naszej terapii. Jeżeli sygnał jest już słaby i podawany rzadko w czasie to naturalnie aktywność synaps w momencie terapii będzie mniejsza niż na początku, kiedy ta stymulacja jest duża i częsta w czasie. Oczywiście Pacjenci są podzieleni; jedni widzą stopniową redukcję w czasie inni nagłą , a jeszcze inni zmatowienie szumu, wyciszenie go w niektórych cichych sytuacjach. Efekt końcowy terapii jednak jest brany pod uwagę na koniec, a nie podczas trwania terapii.

Czas stymulacji należy określić indywidualnie do tego jak fizycznie jesteśmy długo nosić urządzenie. Optymalny czas to 9 godzin. Niekoniecznie pod rząd- wskazane są przerwy, bo z czasem po długotrwałej stymulacji maleje ilość pęcherzyków synaptycznych, a żeby mogły się odbudować trzeba dać im chwilę. Są Pacjenci, którzy noszą terapię cały dzień od rana do wieczora, są tacy co mogą tylko parę godzin po pracy. Wszystko zależy od planu i organizacji dnia. Jednym przeszkadza na spotkaniu,a inni mogą sobie na to pozwolić. Urządzenie mierzy czas stymulacji zatem posiadamy informację na bieżąco podczas terapii czy Pacjent nosi urządzenie wystarczająco długo.

Jest to niemożliwe, chyba że mamy jeszcze jeden ośrodek w mózgu, który moduluje aktywność kory słuchowej. Należy wtedy wykonać badanie MRI, aby stwierdzić który ośrodek współgra z hierpaktywnością i zmniejszyć jego aktywność za pomocą rTMS. Są czasami przypadki gdzie aktywność ośrodków krzyżuje się i uplastycznia się inna ścieżka między ośrodkami, jednak jeżeli mamy szum do 2-3 lat taka sytuacja nie ma prawa zaistnieć. Zdarza się to często u Pacjentów z szumem, którzy mają go od 10 do 20 lat.

Aktywne uprawianie sportu oczywiście ułatwia nam już proces rozpoczęcia terapii- jednak nie koniecznie. Nie jest ważne to czy uprawiamy sport czy nie, ale rodzaj sportu. Produkcja białka neurotropowego BDNF, którego chcemy mieć dużo zawsze następuje po aktywności fizycznej. Jednak rodzaj tej aktywności dyktuje przez jak długo to białko się utrzyma w najwyższym stężeniu. Możemy biegać, pływać, jeździć na rowerze i jest to jak najbardziej w porządku-jednak od strony neurofarmakologii po takich aktywnościach zwiększy nam się poziom aktywności białka na godzinę po treningu, a my byśmy chcieli mieć tego białka na 24 godziny i jest kilka programów treningowych i korelacji z dietą, która nam to umożliwia.

Można oczywiście tylko nie przyniesie on zamierzonych efektów. Więc jeżeli chcemy tracić pieniądze i na ślepo dalej podążać podejściem, które było obecne do teraz to oczywiście nikt nikomu nie zabroni. Jednak jeżeli chcemy mieć efekt to rekomendujemy używanie terapii zgodnie z diagnostyką i wynikami. My redukujemy szum uszny względem tego, co się zmieniło, czyli jeżeli mamy kilka miesięcy szum to naszym problemem nie jest model wzmocnionej synchronizacji, bo do niego jeszcze nie doszło. Więc mamy tutaj do rozwiązania problem o nazwie spontaniczna aktywność, a tutaj stymulacja przez czaszkowa niczego nie rozwiąże. Do momentu rozwiązania objawu jaki jest związany z tym modelem, żadnych efektów nie można się spodziewać. W tej informacji kryje się cała odpowiedź na pytanie dlaczego do tego momentu nie było efektywnego leczenia szumów usznych. Jak Państwo widzą na naszych pod stronach, nie używamy terminów efektywności. Efektywność jest związana z czymś co nie do końca jest dopasowane i nie do końca jesteśmy pewni, że ma pomóc. My znamy modele szumu usznego i wiemy jaką technologię do niego dopasować. Efektywności nie jest dyktowana przez technologię, a jej trafność doboru do modelu jaki występuje u Pacjenta. Tak jak wspominaliśmy, nie da się wyleczyć Pacjenta posiadającego szum 2 lata tym samym, co Pacjenta który ma szum 6 lat. Jeżeli będziemy próbować to wtedy możemy liczyć efektywność terapii i to, że nasza terapia okaże się fiaskiem, bo nie jest dopasowana indywidualnie tylko dla wszystkich, a każdy Pacjent i szum jest inny.