kinetic - centrum nowoczesnej audiologii

O nas


Pisk, szum uszny, syczenie, świszczenie, diagnozujemy wszystkie rodzaje szumów usznych, a co ważne zajmujemy się również ich efektywnym leczeniem. Dodatkowo oprócz szerokiej oferty zaawansowanej diagnostyki i leczenia szumów usznych zajmujemy się doborem aparatów słuchowych , innowacyjną rehabilitacją słuchu oraz leczeniem zaburzeń związanych z schizofrenią, ADHD, zaburzeniami procesów poznawczych jak i nadwrażliwości słuchowej. Ta ostatnia dolegliwość coraz częściej występuje bez szumów, potrafimy ją diagnozować i leczyć.
Kategoria Szumy uszne

Coś mi dzwoni, czyli skąd się biorą szumy uszne?

Odpowiedź na pytanie o to, czym właściwie są szumy uszne, jest banalnie prosta: to przypadłość polegająca na tym, że słyszy się nieprzyjemne hałasy – nie tylko szumy, ale także gwizdy, dzwonienie, piski i inne tego rodzaju dźwięki – które nie mają żadnego zewnętrznego źródła. Szumy uszne, co warto zaznaczyć, uznaje się za objaw jakiegoś rodzaju zaburzenia słyszenia, a nie za osobną dolegliwość.

Wyróżnia się dwa rodzaje szumów usznych: obiektywne i subiektywne. Różnica, jak nietrudno się domyślić, polega na tym, czy szum jest słyszalny wyłącznie dla osoby cierpiącej na tę dolegliwość (wówczas mówimy o szumach subiektywnych), czy także dla innych osób, na przykład lekarza przeprowadzającego badanie stetoskopem (szumy obiektywne). Szacuje się, że nawet co siódma osoba na świecie na jakimś etapie swojego życia doświadczyła tej przykrej dolegliwości – najczęściej w odmianie subiektywnej.

Czy ty też to słyszysz?

Szumy subiektywne i obiektywne mają różne źródła. Odmiana obiektywna, występująca rzadziej, z reguły pojawia się na skutek zaburzeń układu krążenia lub mioklonii, czyli zrywania mięśniowego, które polega na szybkich, bardzo krótkich skurczach pojedynczego mięśnia (w tym przypadku mięśnia umiejscowionego nieopodal ucha środkowego). Może też występować, kiedy pojawi się problem z którąś z kosteczek słuchowych. Właśnie ze względu na fizyczną naturę problemu szumy obiektywne można zdiagnozować podczas badania stetoskopem – to ona sprawia również, że tego rodzaju szumom często towarzyszą inne fizyczne dolegliwości, takie jak uczucie „zapchanego” ucha czy – z reguły nieznaczne – pogorszenie słuchu.

Sytuacja komplikuje się, gdy mamy do czynienia z szumami subiektywnymi. Mogą one mieć rozmaite przyczyny, choć najczęściej spowodowane są ubytkami słuchu, szczególnie takimi wywołanymi przez hałas albo starzenie. Uszkodzone komórki rzęskowe w uchu wysyłają przypadkowe sygnały elektryczne, które mogą być zinterpretowane przez mózg jako dźwięki, i stąd denerwujący szum lub brzęczenie. Nierzadko przyczyna jest czysto neurologiczna: szumy powstają na skutek zaburzenia pracy neuronów układu słuchowego. To dlatego badanie neurologiczne jest jednym z niezbędnych elementów diagnostyki szumów.

O co tyle szumu?

Poza bezpośrednimi przyczynami powstawania szumów istnieje także szereg czynników ryzyka, które mogą prowadzić do wystąpienia tego zaburzenia. Zalicza się do nich podeszły wiek, problemy z układem krążenia, przyjmowanie niektórych leków (antybiotyków, leków zawierających chininę, antydepresantów, diuretyków, a nawet aspiryny, jeśli zażywana jest w bardzo dużych ilościach) oraz palenie papierosów i nadmierne spożycie alkoholu. Niektóre schorzenia mogą być powiązane ze zwiększonym ryzykiem powstawania szumów: zalicza się do nich między innymi stwardnienie rozsiane, anemię i cukrzycę. Szumy uszne częściej występują u mężczyzn niż u kobiet, co może mieć związek z częstszym występowaniem wśród mężczyzn większości z wymienionych czynników ryzyka.